Kancelaria radcy prawnego

Żyła Jacek

KONWENCJA NR 81 dotycząca inspekcji pracy w przemyśle i handlu, przyjęta w Genewie dnia 11 lipca 1947 r. (Dz. U. z dnia 8 lipca 1997 r.) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 11 lipca 1947 r. w Genewie została przyjęta przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy Konwencja nr 81 dotycząca inspekcji pracy w przemyśle i handlu w następującym brzmieniu: KONWENCJA NR 81 dotycząca inspekcji pracy w przemyśle i handlu Konferencja Ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy, zwołana do Genewy przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy i zebrana tam w dniu 19 czerwca 1947 r. na trzydziestej sesji, postanowiwszy przyjąć niektóre wnioski dotyczące inspekcji pracy w przemyśle i handlu, która to sprawa stanowi czwarty punkt porządku dziennego sesji, postanowiwszy, że wnioski te zostaną ujęte w formę konwencji międzynarodowej, przyjmuje dnia jedenastego lipca tysiąc dziewięćset czterdziestego siódmego roku następującą konwencję, która otrzyma nazwę: Konwencja dotycząca inspekcji pracy (przemysł i handel), z 1947 r. CZĘŚĆ I. INSPEKCJA PRACY W PRZEMYŚLE Artykuł 1 Każdy Członek Międzynarodowej Organizacji Pracy, którego obowiązuje niniejsza konwencja, będzie utrzymywał system inspekcji pracy w zakładach przemysłowych. Artykuł 2 1. System inspekcji pracy w zakładach przemysłowych będzie miał zastosowanie do wszystkich zakładów, dla których inspektorzy pracy powołani są do zapewnienia stosowania przepisów prawnych, dotyczących warunków pracy i ochrony pracowników przy wykonywaniu ich zawodu. 2. Przepisy ustawodawstwa krajowego będą mogły wyłączyć ze stosowania niniejszej konwencji przedsiębiorstwa górnicze i transportowe albo części tych przedsiębiorstw. Artykuł 3 1. Do zadań systemu inspekcji pracy będzie...

POSTANOWIENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 30 listopada 2009 r. o nadaniu orderów (M.P. z dnia 29 kwietnia 2010 r.) Rej. 434/2009 Na podstawie art. 138 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. oraz ustawy z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. Nr 90, poz. 450, z 1999 r. Nr 101, poz. 1177, z 2000 r. Nr 62, poz. 718, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 194, poz. 1432, z 2007 r. Nr 25, poz. 162 i Nr 123, poz. 848 oraz z 2009 r. Nr 168, poz. 1323) odznaczeni zostają za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej: KRZYŻEM KOMANDORSKIM ORDERU ODRODZENIA POLSKI 1. Chodnicki Waldemar, 2. Gałąska Józef Paweł, 3. Misiąg Marek Mieczysław, pośmiertnie 4. Kochmaniewicz Piotr Franciszek, 5. Zubik Leszek Maciej, KRZYŻEM OFICERSKIM ORDERU ODRODZENIA POLSKI 6. Grabski Zdzisław Stanisław, 7. Grzebielucha Andrzej Ignacy, 8. Kubiak Jan, 9. Legut Jan, 10. Lesisz Włodzimierz, 11. Łach Wiesław Marian, 12. Maciąg Romuald Aleksander, 13. Matyśkiewicz Zbigniew Andrzej, 14. Motyka Tadeusz, 15. Płaza Jan Antoni, 16. Sługocki Tadeusz Jacek, 17. Strąk Witold Wiktor, 18. Szmigiel Kazimierz, 19. Żukowski Zbigniew, pośmiertnie 20. Martynowicz Zbigniew Andrzej, 21. Rubik Witold Antoni, KRZYŻEM KAWALERSKIM ORDERU ODRODZENIA POLSKI 22. Filipek Jan, 23. Franczuk Jacek Kazimierz, 24. Honkisz Zdzisław Bronisław, 25. Jachnik Jerzy Witold, 26. Jankowski-Burczyk Witold Bernard, 27. Krystian Eugeniusz Augustyn, 28. Maderski Grzegorz Wojciech, 29. Markowski Kazimierz Stanisław, 30. Noszczyk Józef Stanisław, 31. Oziewicz Ryszard Adam, 32. Paczko Mirosław Franciszek, 33. Stasiak Czesław Zbigniew, 34. Stawiarski Leszek, 35. Śniewski Krzysztof Mariusz, 36. Załęcki Henryk, pośmiertnie 37. Buczny...